Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

η Εκπαίδευση του σκύλου

Ο σκύλος μας είναι μεγαλόσωμος από τη ράτσα του, αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος που θα πρέπει να αποκτήσουμε έναν σαφή κώδικα ανάμεσά μας ώστε να ξέρει τί ζητάμε απο κεινον και να μπορεί να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές δραστηριότητες της οικογένειας. Ετσι, μια βόλτα μαζί του μπορεί να είναι απολαυστική και μέρος της καθημερινότητάς μας όταν ακούει και συμπορεύεται.
Η εκπαίδευση του σκύλου έχει πολλά κοινά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών, και πολλά διαφορετικά φυσικά. Για παράδειγμα κοινό είναι ότι πρέπει να'σαι απόλυτος. Κάτι που απαγορεύεται απαγορεύεται πάντα, φυσικά επειδή στο παιδί μπορείς να'σαι πιο διαλλακτικός και να του εξηγήσεις ότι κανονικά απαγορεύεται να φάει παγωτό πριν το φαγητό αλλά επειδή η μέρα το ζητάει  μπορεί να γίνει μια εξαίρεση... στο σκύλο δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.

Η μεγάλη τους διαφορά είναι ότι στο σκύλο η επιβράβευση γίνεται με φαγητό... στα παιδιά προσπαθούμε να μην το κάνουμε. Η επιβράβευση είναι ο καλός ο λόγος και το αποτέλεσμα από μόνο του, πχ αν μαζέψεις το δωμάτιό σου... θα είσαι πολύ χαρούμενη που  θα έχεις ένα συμμαζεμένο δωμάτιο, όχι.. θα φας μπισκότα :):)
Αλλη μεγάλη διαφορά είναι ότι στον σκύλο λες "μη" πολλά μη! στα παιδιά είναι μια λέξη που μου ανάβουν τα λαμπάκια όταν την ακούω. Ασυναίσθητα, την επαναλαμβάνω αλλα το πολεμάω :):)
Ο σκύλος πρέπει να  μάθει ότι ΔΕΝ είναι αρχηγός, και ότι αρχηγός της αγέλης είναι το αφεντικό. Το παιδί είναι ισότιμο μέλος της οικογένειας και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Η Άννα ενδιαφέρεται πολύ για την εκπαίδευσή του και θυμάται πολύ καλά της εντολές
- Ούγκω, κάτσε, μη, κάτσε!
με  μαλώνει όταν του λέω δύο φορές το ίδιο πράγμα χωρίς να του πω -μη- ενδιάμεσα :)


Ούγκο, κάτσε

Ούγκω, δίπλα

μα πόσο υπάκουος σκυλάκος

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Ο αποθηλασμός μας

Από τις 6 Μαρτίου 2012, η Ερατώ (21 μήνων) δεν έχει θηλάσει. Πιστεύω ότι έχει έρθει το τέλος αυτής της υπέροχης σχέσης, μια σχέση που ξεκίνησε αμέσως μόλις γεννήθηκε πηγαίνοντας με τη δική της θέληση προς το στήθος μου… από τότε ήμασταν αχώριστες. Προτιμούσε το γάλα της μαμάς περισσότερο από οποιοδήποτε δελεαστικό έδεσμα, και όταν τη ρώταγαν πιο γάλα είναι πιο ωραίο, έλεγε «μαμάς». Στην αρχή η μόνη της πηγή θρέψης, στη συνέχεια συνοδευτικά και τώρα προς το τέλος μόνο για να ηρεμήσει, να χουχουλιάσει, να ξεκουραστεί, να βαρεθεί, να κάνουμε αγαπούλες, να με νιώσει κοντά της.

Εκείνη φαίνεται έτοιμη, ίσως και πιο έτοιμη από εμένα. Ενώ ήταν απόφαση πιο πολύ δική μου παρά δική της, φαίνεται να το δέχεται πιο καλά από μένα. Στην αρχή μου ζήταγε «γαλά» (με τόνο στη λήγουσα), της έλεγα ότι η μαμά δεν έχει πια γάλα, αλλά έχει πολλές αγκαλιές, και κλαίγοντας μου έλεγε «γκαλιά»… μετά από μια μέρα δε μου ζητάει καθόλου. Μόνο καμιά φορά μου λέει «γκαλιά εκεί» και μου δείχνει την πολυθρόνα που συνήθως θήλαζε.

Είναι συγκινητικό, το μωρό μου το μικρό μου Ερατάκι μεγάλωσε, ωρίμασε και τόσο εύκολα δέχτηκε την απόφασή μου να αποθηλάσουμε. Δε με έχει πια ανάγκη, τουλάχιστον όχι τόσο άμεσα…

Σε ευχαριστώ Ερατώ μου για το ταξίδι αυτό που κάναμε μαζί, ατέλειωτης αγάπης και στοργής, με έκανες να νιώθω πολύ χρήσιμη και πήρα πολύ ζεστασιά!

Θα ’μαι δίπλα σου, δίνοντάς σου άπειρες αγκαλιές, χωρίς γαλά, στεγνές… αλλά πολύ ζεστές!

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Η Ερατώ 21 μηνών

η Ερατούλα έγινε 21 μηνών!



έχει αρχίσει και κατεβαίνει τη σκάλα μόνη της χωρίς να την παίρνουμε χαμπάρι
ανεβαίνει με μεγαλύτερη άνεση.
Θέλει να παίζει μαζί μου και αν με δει να κάθομαι στον υπολογιστή... μαυρο φίδι που με έφαγε

Διάλογος
- που είναι ο μπαμπάς;
-ουιά (= δουλειά)\
- που είναι η Αννούλα;
-ίο (= σχολείο)
- τί φτιάχνει η γιαγιά ;
- μάμ

Ντον ντον (= τζόν τζόν)
πάπα (= πάνω ή κάτω)
κύο (=κρύο)
τίτι (=σπίτι)