Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Μαμά τί να βάλω;

Τα πρωινά που ετοιμαζόμαστε για το σχολείο, αυτή η λίγη ώρα (τρία τέταρτα) είναι από τις πιο ψυχοφθόρες της ημέρας για μένα.
Πρέπει να χορεσουμε σε λίγο χρόνο, την ετοιμασία, την υγιεινή (δόντια, πλύσιμο κτλ) και το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας (το πρωινό ντε). Αυτά σε συνδυασμό με ένα 6χρονο πιτσιρικάκι που δεν μπορει να βιαστεί και να συντομεύει τις ενέργειές του, που αποσκοπεί στο να αναθέσει τις υποχρεώσεις του σε άλλον (μαμά μπορείς να μου βάλεις τις κάλτσες; ), που νηστάζει, που ξαφνικά απορεί για το ότι βλέπει γύρω του και θέλει να λύσει όλες του τις απορίες εκείνη την ώρα.... να σας πω κιάλλα;;
Oποτε προσπαθούμε όσο γίνεται να είμαστε έτοιμοι από την προηγουμενη το βράδυ, αλλα επειδή και το προηγούμενο βράδυ είναι αρκετά φορτωμένο και οι μικρές μου κοιμούνται νωρίς, σκεφτήκαμε να τραβήξουμε το οργανωτικό κομμάτι για μέσα στο Σαββατοκύριακο. Οποτε κάποια στιγμή μέσα στο Σαββατοκύριακο που έχουμε χρόνο και όρεξη, οργανώνουμε τα ρούχα της εβδομάδας.



Σε αυτή τη φάση μπορεί εκείνη να διαλλέξει ό,τι θέλει που δεν παραβαίνει τους κανόνες της κοινής λογικής περί ενδυμασίας στο σχολείο (πχ δεν μπορεί να βάλει κολιέ, είναι επικίνδυνο, δεν μπορεί να βάλει σουπερ μίνι φουστα, είναι άβολο, δεν μπορεί να βάλει τα καλά της δερμάτινα λουστρίνια κτλ)

 Φτιάχνουμε σακουλάκια με την κάθε μέρα της εβδομάδας και μέσα έχουν όλο το outfit της ημέρας εκείνης που η Άννα έχει επιλέξει, δηλαδή μπλούζα, παντελόνι (με ρητή της ανακοίνωση θα φοράει ΜΟΝΟ κολάν αυτήν την περίοδο) κάλτσες, εσώρουχο και κοκαλάκι για τα μαλλιά. (αντε και κανα βραχιολάκι). Εγω δεν έχω συνήθως αντιρρήσεις, μόνο αν το δελτίο καιρού δεν συμφωνεί με τις επιλογές της.

Τα σετάκια μπαίνουν σε σφραγισμένο (χεχε) σακουλάκι και στο συρτάρι. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα από τα σακουλάκια εκτός αν υπάρχει λόγος (είμαστε ευέλικτοι).

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Πρώτη μέρα στο σχολείο

και εκεί που λέγαμε ότι σήμερα θα'χουν απεργία, χθες στον αγιασμό μας διαβεβαίωσαν ότι σήμερα το σχολείο θα λειτουργήσει κανονικά, και να πάμε με άδειες τσάντες να πάρουμε βιβλία
Να το το πρωτάκι μου λοιπόν με πλήρη αμφίεση πρωτακίου

 
Στο σχολείο που πήγαμε έμαθε ότι είναι στο Α2, σε αντίθεση με τις φίλες της Αγγελική και Χριστίνα, αλλα μαζί με τον Αβραάμ. Χτύπησε το κουδούνι και βγήκαν στο προαυλιο να πουν καλημέρα (προσχευχή δεν κάνουν; ). Εγω κάπου εκεί συνειδητοποιησα ότι το μικρό μου το Αννάκι ξεκινάει κανονικό σχολείο και... έβαλα τα γυαλιά μου... παρέσυρα και τις άλλες μαμάδες και με αναφιλητά συγκίνησης παρακολουθούσαμε τα μικρά μας, τα πιο μικρά του σχολείου...
Καλή αρχή αγάπη μου
Καλή αρχή

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

η Ερατώ 27 μηνών

Εχω καιρό να γράψω αλλά το καλοκαίρι τελικά έχω πιο πολλά να κάνω από ότι το χειμώνα και όλες οι δραστηριότητες ειναι εκτός σπιτιού.

Εχω δώσει τον υπολογιστή μου και στη μαμά μου και οι σχέσεις μας είναι περιορισμένες (με τον υπολογιστή όχι με τη μαμά μου. Με τη μαμά μου ευτυχώς  είναι εκτεταμένες αλλιώς θα τα'χα παίξει)

Η Ερατώ λοιπόν έχει μεγαλώσει, καταευχαριστιέται τη θάλασσα κανει βουτιές απο τους ώμους μας κ με φορα, κ όταν είναι να φύγουμε παει κ στρογγυλοκάθεται μέσα στη θάλασσα κ δε θέλει να βγει με τίποτα

Video: η Ερατώ καλοκαίρι 2012



Απαλλαχτηκε κ απο την πάνα κ τώρα θέλει βρακακια με πριγκίπισσες όπως της Άννας

Αν της πεις κάτι να κάνει και δε θελει, λέει "μετά" για να το αποφύγει

Της αρέσει να βάζει ένα πολύ γλυκό "μου" μετά από τα ονόματά μας, πχ η Αννα μου, μπαμπά μου, ο Ούγκω μας κτλ

- Αγίτα (= καληνύχτα)
- Ενώ (= εγώ) πχ, ενώ σύξω (= εγω φυσήξω)
- Είσαι ταλά; (στο τηλέφωνο = είσαι καλά; )
- Παπούς όντια ου ίνει ετά θει (= ο παπους θα πλύνει τα δόντια του και μετά θα έρθει)
- Εχμαι σούσια μου άλω μίνενε (= Ερχομαι, τα παπουτσια μου να βάλω, περίμενε)
- Μαμά πούσαι;; Σε-σα-σα (=Μαμα πού σαι; σε εχασα)
- Τάτσε, μίνενε (= Κάτσε, περίμενε)
- Ελω αμπόνι μου... πού ναι αμπόνι μου;; (= Θέλω το  μπαλόνι μου, πού είναι το μπαλόνι μου)
(κάνοντας τραμπολίνο στο κρεβάτι μου) - Μαμά κοίτα ιάω πολύ πιλά (=Μαμά κοίτα που πηδάω πολύ ψηλά)

Αγιασμός


Η σημερινή μέρα είναι σημαδιακή. Δεν αναφέρομαι στο 9/11 αλλά στη δική μας μικρή καθημερινότητα.
Τα σχολεία λοιπόν ανοίγουν κάθε χρόνο στις 11 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα αυτή είναι ο αγιασμός.
Τα κορίτσια ξύπνησαν από τις 7.30, ντύθηκαν, η Αννα έντυσε και την Ερατώ και τραγουδούσαν "πρώτη μέρα στο σχολείο" (αλά Νέμο)
Ξεκινήσαμε και εμείς ως πρωτάκια το σχολείο και στις 10.45 ήμασταν στο σχολείο το καινούργιο!
η Άννα δε χόρταινε να παίζει με τους παλιούς φίλους που είχε να δει 3 μήνες και άλλους που είχε να δει από χτες

Η Ερατώ περίμενε υπομονετικά να περάσει η ώρα να πάμε για μπάνιο

Η Αννα ήταν κατενθουσιασμένη που έβρισκε ξανά τις φίλες της μαζεμένες, και η ωριαία καθυστέρηση του αγιασμού τους έδωσε την ευκαιρία να παίξουν στο προαυλιο.

Στη συνέχεια η συμπαθέστατη διευθύντρια μας μάζεψε σε μια μεγάλη αίθουσα του σχολείου και μας είπε για την αναγκαιότητα της έγκαιρης προσέλευσης στο σχολείο, για το ότι οι γονείς δεν πρέπει να αγχώνονται γιατί το μεταδίδουν στα παιδιά και μας ευχήθηκε
"Καλή σχολική χρονιά"
Μετά πήγαμε να δουμε και την αίθουσα που θα πάει αυριο και της άρεσε πολύ, μόνο που δεν είχε παιχνίδια... "Μαμά πώς θα παίζουμε χωρίς παιχνίδια;; "
"Αλλα παιχνίδια θα κάνετε, πιο φανταστικά, πιο προχωρημένα..." της είπα και έδειξε να την ενδιαφέρει το καινούργιο

Εύχομαι καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδάκια, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Θα μάθουμε πολλά φέτος, θα κάνουμε καινούργιους φίλους και θα παίξουμε πολύ!