Τη δική του Ιστορία

Φώτο από greekreporter.gr

Στα παιδιά μπορούμε να μιλήσουμε για τα πάντα. Και για το Πολυτεχνείο και τη δικτατορία και για την επανάσταση και για όλα. Αρκεί να έχουμε τον τρόπο. Πιστεύω ότι μέσα στο σπίτι η επαφή με όλα γίνεται πιο ομαλή. Ξέρουμε τα παιδιά μας και ξέρουμε μέχρι πού μπρούμε να φτάσουμε. Ειδικά σε μικρές ηλικίες πιστεύω ότι η οικογένεια πρέπει να προλαβαίνει το σχολείο. Μια λάθος λέξη μπορεί να τρομάξει, να αποπροσανατολίσει, να φοβίσει. Οποτε με μεγάλη προσοχή προσπαθούμε ως γονείς να προσεγγίσουμε λεπτές έννοιες καμία φορά δυσνόητες.

Η ημέρα αυτή τόσο στην πατρογονική μου οικογένεια όσο και τώρα που έχουμε τη δική μας,  είναι συνδεδεμένη με αυτο τραγούδι του Λοίζου. Με συγκινούσε από μικρή, τότε που με συγκινούσαν λίγα τραγούδια (γιατί τώρα... δεν είμαι το μέτρο).
Οποτε αυτήν την ημέρα τραγουδάμε (εκτός από το σφαγείο και άλλα του Θεοδωράκη που λένε στο σχολείο),  το "δρόμο")
Να σας πω και λίγο παρασκήνιο από το τραγούδι;;  (με κάθε επιφύλαξη).  Η πρώτη εκτέλεση είναι από το Μάνο Λοϊζο. αλλά προοριζόταν να το ερμηνεύσει ο Μανώλης Ρασούλης, του οποίου η φωνή είχε  "κλείσει", λόγω συμμετοχής του σε διαδήλωση.

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά (μαμά είναι σωστό να γράφουμε στους τοίχους; εσύ δεν έχεις πει μόνο σε χαρτι; )
ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά (αν δεν την έγραψαν παιδιά γιατί είπαν έτσι; όλα τα παιδιά τα κάνουν; )

Κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά
ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά (εντός πωλούνται ΦΑΤΣΙ - ΦΙΤΣΟ υλικά )


Διάβασα αυτό το άρθρο της Πελιώς : Πώς θα μιλήσουμε στα παιδιά μας για το πολυτεχνείο
Πολύ υλικό έχει http://pro-sxolika.blogspot.gr/2011/11/17.html
Πού καλή δουλειά για το τί μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας για τη δημοκρτατία και πώς αυτή εφαρμόζεται έχει η Τάνια Μάνεση εδω
Η Τάνια έχει κάνει επίσης πολύ καλή δουλειά και παραθέτει στο blog της ένα παιχνίδι ρόλων για τη δημοκρατία
και μια ιδέα για δραματοποίηση από την Εφη

ΥΓ: Διάβασα και ένα πολύ ωραίο άρθρο από τον πιτσιρίκο για το πολυτεχνείο