Να μπω ή θα πνιγώ

Μετά από πόση ώρα μετά το φαγητό πρέπει να κολυμπάμε;

Πριν διαβάσετε το παρακάτω άρθρο θέλω να σας θυμίσω ότι γράφω μόνο με την ιδιότητα της μαμάς. Δεν είμαι ειδικός, ούτε γιατρός, ούτε αθλητίατρος ούτε έχω κάποια ιδιαίτερη γνώσε σε θέματα πέψης, παρά μόνο κάποια μαθήματα φυσιολογίας στο πανεπιστήμιιο και that's it. Ο,τι σας γράφω όμωε είναι τεκμηριωμένο, δεν τα βγάζω από το κεφάλι μου, αλλα τα διαβάζω σε επιστημονικά άρθρα. Φυσικά αυτό δεν αρκεί ώστε να επιλέξετε να ακούσετε εμένα και όχι το γιατρό σας που ξέρει τις ιδιαιτερότητες της οικογένειάς σας.

Ξέρουμε ότι οι γιατροί συστήνουν, αφού καταναλώσουμε κάποιο τρόφιμο, να περιμένουμε πριν μπούμε στη θάλασσα τουλάχιστον τρεις ώρες. Αυτό ήξερα και εγώ από μικρή και αυτό έλεγα στα παιδιά μου. Πρόσφατα όμως συζητώντας με μια φίλη μου που έχει μεγαλώσει στο εξωτερικό, σε επίσης παραθαλάσσιο μέρος, με ενημέρωσε ότι ποτέ κανείς δεν ισχυρίστηκε εκεί κάτι τέτοιο, και ότι αυτό το άκουσε πρώτη φορά στην Ελλάδα... από την πεθερά της ! Μου έκανε εντύπωση! Το συζήτησα στο facebookκαι με άλλες μαμάδες που έχουν ζήσει στο εξωτερικό και μου είπαν το ίδιο. Μόνο στην Ελλάδα είναι τόσο αυστηρό το πλαίσιο για το πότε μπορεί κάποιος να κολυμπήσει αν έχει καταναλώσει τροφή. Τα πράγματα σοβαρεύουν αν έχεις καταναλώσει αλκοόλ που εκεί πρέπει να περιμένεις αρκετή ώρα όχι μόνο για να μπεις στη θάλασσα αλλά ακόμα και για να εκτεθείς στον ήλιο.

Έκανα μια μικρή έρευνα σε διάφορα έγκυρα site και σας παραθέτω κάποιες πληροφορίες που μάζεψα. Σύμφωνα με το κέντρο πρόληψης ασθενειών, ( CDC) από τα 2,582 άτομα πνίγηκαν το 2005 στην Αμερική, κανένας δεν είχε καταναλώσει φαγητό μια ώρα πριν κολυμπήσει. Είναι αλήθεια ότι το στομάχι μας και γενικότερα το πεπτικό μας σύστημα, μετά την κατανάλωση ενός μεγάλου γεύματος, αιματώνεται ώστε πραγματοποιηθεί η πέψη. Όμως, το σώμα μας έχει αρκετό αίμα και για τα υπόλοιπα σημεία του και το στέλνει μια χαρά! Αθλητές της κολύμβησης μπορούν να μας διαβεβαιώσουν ότι πριν κάποιον μεγάλο αγώνα καταναλώνουν κάποιο πολύ θρεπτικό τρόφιμο ώστε να έχουν ενέργεια να ανταπεξέλθουν. Κατά τη διάρκεια της άσκησης το σώμα μας παράγει αδρεναλίνη η οποία βοηθάει το οξυγόνο να φτάσει στα μέρη του σώματος που χρειάζονται οξυγόνωση περισσότερο. Ακόμα και αν πάθει κάποιο άτομο που κολυμπάει κράμπα, δεν είναι πολύ πιθανόν αυτή η κράμπα να οδηγήσει σε πνιγμό.

Όλα τα παραπάνω ισχύουν για ένα μικρό σνακ, όταν καταναλώσουμε ένα πολύ βαρύ γεύμα και ειδικά όταν συνοδεύεται από αλκοόλ και ακολουθήσει έντονη άσκηση, είναι πιθανόν να κάνουμε εμετό. Αυτό δε θα γίνει όμως αν τα μικρά μας φάνε ένα μικρό γεύμα και μετά πλατσουρίζουν στην πισίνα! Πόσο μάλλον στην παιδική πλαστική πισίνα τους (γιατί και αυτό είχα ακούσει).

 Οπότε καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα που καταλήγουμε πολύ συχνά, μέτρον άριστον (εκτός και αν θέλουμε λίγο να ακουμπήσουμε την πλάτη μας στην ξαπλώστρα και να ξεκουραστούμε χωρίς να έχουμε την έννοια του μικρού στη θάλασσα, σε αυτήν την περίπτωση το ότι το φρούτο που έφαγε πριν μπορεί να το κάνει να πνιγεί ακούγεται σαν.... πολύ καλό επιχείρημα).

Πηγές:

http://www.livestrong.com/article/439457-should-you-swim-after-eating/

http://science.howstuffworks.com/science-vs-myth/everyday-myths/question510.htm

http://www.bbc.com/future/story/20130401-can-you-swim-just-after-eating

Σχολικές γιορτές και ξεχειλωμένες αργίες

Πριν από λίγο καιρό είχαμε δυο γιορτές. Η μια εθνική η άλλη όχι. Αναφέρομαι φυσικά στην 28η Οκτωβρίου και στη 17η Νοεμβρίου. Η πρώτη "έπεφτε" καθημερινή και ήταν φυσικά αργία για τους πάντες. Η δεύτερη (17Ν) είναι αργία μόνο για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και έπεφτε Κυριακή! Τις παραμονές των αργιών αυτών, τα παιδιά κάναν γιορτή. Αυτό σημαίνει ότι πήγαν στο σχολείο για 1-1,30 ώρα και είπαν τραγουδάκια - σκετσάκια κτλ.


Να προλάβω να πω ότι θεωρώ ότι οι σχολικές γιορτές έχουν ύψιστη σημασία για την εκπαίδευση των παιδιών. Εκτός του ότι μαθαίνουν ιστορία, μαθαίνουν και έρχονται σε επαφή με την αξία του αγώνα, την αξία του να ορθωνει κανείς το ανάστημά του και στο να υπερασπίζεται τα πιστεύω του και τα ιδανικά του. Μέσα από τη σχολική γιορτή ο μαθητής μαθαίνει περισσότερα από όσα στις σχολικές ώρες και στα βιβλία, όταν φυσικά η γιορτή γίνεται σωστά. 

Ετσι έχουν τα δεδομένα. Ας πάμε τώρα στον προβληματισμό. Στο δικό μας σχολείο είχε αποφασιστεί ότι η γιορτή θα διαρκέσει 1,30 ώρα. .Ηταν ανάγκη να χαθεί μια ολόκληρη ημέρα για 1 ώρα γιορτή; Μετά τις 10 που σχολάσανε τί θα κάναν τα παιδιά ; Πώς δηλαδή αυτό το σχόλασμα νωρίτερα προσφέρει στον εορτασμό της συγκεκριμένης μέρας; Μετά οι δασκαλοι διαμρτύρονται ότι τα παιδιά που διοργανώνουν τη γιορτή είναι μόνα τους χωρίς ακροατήριο. Είναι δυνατόν μια οικογένεια με 2-3-4 παιδιά να ξεσηκωθεί να ετοιμάσει τα παιδιά μόνο για 1 ώρα και μετά πάλι να πάει να τα πάρει από το σχολείο;

Η απορίες μου είναι πολύ συγκεκριμένες χωρίς καμία ειρωνία και πραγματικά δηλωνω άγνοια. Παρακαλώ όποιον ξέρει παραπάνω να με διαφωτίσει:

1) Γιατί δεν εντάσσεται η γιορτή στο σχολικό καθημερινό πρόγραμμα αφιερώνοντας 1-2 ώρες στο τέλος της ημέρας για τη γιορτή και τα τραγουδάκια;
2) Δεδομένου ότι έρχονται Χριστούγεννα και σε πολλά σχολεία (όπως στο δικό μας που έχουμε σουπερ-δραστήριο σύλλογο γονέων) τα παιδιά καλούνται να φτιάξουν στολίδια και άλλες κατασκευές για το μπαζάρ του σχολείου. Γιατί δεν το συνδυαζουν να γίνουν αυτά σε μια μέρα;
3) Γιατί δεν οργανώνεται μια εκδρομή πριν ή μετά τη σχολική εορτή ώστε να συμπληρωθούν οι ώρες;
Από τα παραπάνω μου φαίνεται το πρώτο πιο εφικτό... 

Ξέρω τι σκέφτεστε!
Ολα τα χρόνια έτσι γίνεται τώρα θα αλλάξει;
Οταν πήγαινα εγω - πριν 20 χρόνια-  σχολείο κάναμε το πρώτο από τα προαναφερθέντα. Στην αρχή της ημέρας λίγο μάθημα, όχι κάτι φοβερό ή δύσκολο, μια και το μυαλό μας ήταν στη γιορτή, αλλά μια μικρή επανάληψη, ένα παιχνίδι κτλ  Εντάξει πήγαινα σε ιδιωτικό σχολείο αλλα τί μ'αυτό; Εφικτό δεν είναι; δεν είπα ότι κάναμε πισίνα τις πρώτες ώρες ωστε να είναι ανέφικτο για το δημόσιο.

Εδω υπάρχουν άλλα προβλήματα στον εκπαιδευτικό κλάδο, πιο σοβαρά σε αυτές τις 3 ώρες που χάνονται θα κολλήσουμε;
Υπάχουν θέματα που μπορούμε να επέμβουμε άμεσα και να αλλάξει κάτι την άλλη μέρα, και θέματα που θέλουν πιο πολύ και συνεχή προσπάθεια και θα αλλάξουν μακροπρόθεσμα. Ας αρχίσουμε από τα πρώτα

Ζούμε στην εποχή της οικονομικής κρίσης, που δεν είναι μόνο οικονομική, αλλα και αξιών και κοινωνικών αλλαγών. Αν επιλλέξουμε (γιατί επιλογή μας είναι) να φύγουμε από τη μιζέρια των ειδήσεων και να το δούμε σαν ευκαιριά να απεμπλακούμε από το μεσαίωνα του παρελθόντος που μας έφερε ώς εδω, τότε θα πάμε μπροστά και προς το καλύτερο.

Και για να μη μείνει έτσι αυτό το ποστ

Η Ερατώ λέει τον Εθνικό ύμνο στη γιορτή του παιδικού σταθμού

Γιατί δεν πάμε

... παιδικό σταθμό

Σκέφτηκα να γράψω τους λόγους που προτιμώ η Άννα να μην πάει ακόμα παιδικό σταθμό, οι παρακάτω λόγοι ισχύουν αποκλειστικά για μας. Σε κάθε οικογένεια ισχύουν διαφορετικά δεδομένα. Επίσης τα παρακάτω ισχύουν για τώρα, στην ηλικιακή φάση που βρίσκεται τώρα το παιδί:

1. Δε δουλεύω αυτόν τον καιρό και μπορώ να την απασχολώ εγω, πιο δημιουργικά
2. Μπορώ να τη διαβάσω παραμύθια που διαλλέγω εγω, χωρίς δράκους, μάγισσες
3. Της απαγορεύω και της επιτρέπω, σύμφωνα με τους κανόνες της οικογένειάς μας, αποφεύγοντας περιττά "μη", "όχι" κτλ
4. Δεν είναι υποχρεωμένη να κάθεται σε τάξη και σε θρανίο από τόσο μικρή. Μπορεί να ζωγραφίζουμε και να παίζουμε σε πιο οικείους και ζεστούς χώρου στο σπίτι μας (θα έχει πολλά χρόνια στη ζωή της να προσαρμοστεί)
5. Δεν ακολουθουμε προγραμμα, και μπορεί μια βδομάδα να δίνουμε έμφαση στις κατασκευές, ενώ άλλη στο χορό και στη μουσική, όλα γίνονται "upon request". πχ αν μια φορά δε θέλει να τραγουδήσουμε, θα κάνουμε κάτι άλλο. Δε θα την υποχρεώσω να το κάνει ούτε θα τη βάλω σε μια γωνιά απλώς να βλέπει
   
6. Εχει πάντα έναν άνθρωπο στη διάθεσή της να της λύσει τις απορίες της με όση λεπτομέρεια χρειάζεται ανα πάσα στιγμή
7. Μπορούμε κάθε μέρα να πηγαίνουμε βόλτες και να βλέπει πώς είναι πραγματικά ένα σαλιγγάρι, μια βάρκα, ένα δέντρο προκειμένου να τα ζωγραφίσουμε
   
8. Mε τα χρήματα του παιδικού, μπορούμε να ακολουθήσουμε άλλες δραστηριότητες
9. Διαμορφώνουμε το πρόγραμμα της ημέρας χωρίς να μας περιορίζει τίποτα. Μπορούμε να επισκεφτούμε τη γιαγιά και να πάμε διακοπές off-season
10. Οι συναναστροφές της είναι με παιδιά που ταιριάζει (θα έρθει ο καιρό που θα της κάνει και καλό να συναναστρέφεται με όλων των ειδών του ανθρώπους, ακόμα όμως, νομίζω πως δε θα της κανει καλό)

H φίλη μου η L. λέει πάνω στο θέμα:
Ο Κ. δεν πήγε ούτε παιδικό, ούτε καν προνήπιο. Φέτος ξεκίνησε κατευθείαν νηπιαγωγείο. Ο λόγος ήταν ότι δεν ήθελα να τον εκθέσω από νωρίς στην ανθρώπινη βλακεία, παρά όταν θα ήταν όσο το δυνατόν πιο έτοιμος να μπορεί να τη διαχειριστεί.
(Εχθές - δεύτερη μέρα - ένα παιδάκι του είπε ότι τρώει σκατά, επειδή του είχα ετοιμάσει ένα σάντουιτς με φυστικοβούτυρο. Ο Κ. απλά διασκέδασε με το συμβάν και του απάντησε ανάλογα. Σε μικρότερη ηλικία μπορεί να είχε νιώσει άσχημα και προσβεβλημένος και να μου ζητούσε να του δώσω μπισκότα για κολατσιό όπως έτρωγε το συγκεκριμένο παιδί.)

Αν κάποιος γονέας ενδιαφέρεται να απασχολεί το παιδί του εκτός σχολείου, μια πολύ καλή πηγή είναι αυτή:
A Homeschool Curriculum for Preschool and Kindergarten