Επανήλθαμε στα κανονικά μας

Όσο καιρό είμασταν στην Αθήνα και η Άννα έμενε ώρα με τη γιαγιά και τον παππού, λίγο μας κακομαθαίναν. πχ η γιαγιά αναλάμβανε και έκανε παραπάνω δουλειές από ότι έπρεπε, με αποτέλεσμα η Αννα να το εκμεταλεύεται και να θέλει επαναπαύεται στην αδυναμία της γιαγιάς. Ήθελε να την ταϊσει η γιαγιά, να την ντύχει η γιαγιά, να της φέρει η γιαγιά νερό, να της φέρει άλλη μπλούζα να βάλει, κτλ κτλ
Ευτυχώς ξέρει ότι εγω δεν μπορώ να τα κάνω όλα αυτά (και δε θέλω) και όταν είμαστε μόνες μας δεν έχει "παράλογες" απαιτήσεις.
Εχει "θυμηθεί" και τρώει μόνη της πάντα, σε όλα τα φαγητά, εκτός από τις φορές που βιαζόμαστε ή που βλεπει άλλο παιδάκι να το ταϊζουν.
Βάζει το σκαμπώ στο ντουλάπι δίπλα, παίρνει ποτήρι, το βάζει στο τραπέζι, ανοίγει το ψυγειό, βάζει το χυμό, γεμίζει το ποτήρι και παίρνει και ένα καλαμάκι και το βάζει στο ποτήρι. Το φέρνει στο σαλόνι, το αφήνει στο τραπέζι μέχρι να κάτσει και το παίρνει και πίνει. Νιώθει και περήφανη και με ρωτάει
-Πώς το έκανα μόνη μου;; πού το ξέρω;; 

Σήμερα για πρώτη φορά, ξάπλωσα το μεσημέρι χωρίς να τη "βάλουμε" για ύπνο. Την άφησα μόνη της στο δωμάτιο και την παρακάλεσα να κάνει ησυχία. Παλιότερα της είχε αφηγηθεί και η γιαγιά της ότι και εγω όταν ήμουν μικρή, έτσι έκανα και έπαιζα μόνη μου στο δωμάτιό μου. Εκατσε λοιπόν στο δωμάτιό της και έπαιζε με τα playmobil. Που και πού ξεχνόταν και με φώναζε ¨Μαμάάααα δεν μπορώ να κλείσω το κουτί" ... της υπενθύμιζα ότι κοιμάμαι και δε θελω να μου μιλάει και όλα εντάξει.
Αργότερα κουράστηκε και έβαλε τη πυτζάμα της (την μπλουζίτσα ξέχασε να τη βγάλει έβαλε από πάνω τη πυτζάμα) και ξάπλωσε ....

Πολύ με βολεύει αυτό.. μακάρι να το συνεχίσει και μετά τον ερχομό του νέου μέλους

Στις κούνιες

Ευτυχώς ο καιρός έχει φτιάξει και μπορούμε να πηγαίνουμε στις κούνιες για πιο πολύ ωρα.
Κύριος παράγοντας για το αν θα περάσει καλά, είναι το αν θα έρθουν άλλα παιδάκια.. Οταν είναι μόνη της (καθημερινές πρωί) δε θέλει να κάθεται καθόλου, ενώ το Σαββατοκύριακο, όσες ώρες και να κάτσουμε δεν είναι αρκετές.
Αλλά και με τα άλλα παιδάκια, δεν πάει να "γνωριστεί". Αρκείται στο να τα παρατηρεί, και αν δει παρέα που τρέχουν - παίζουν μαζί, θέλει να πηγαίνει μαζί τους και να γελάει μαζί τους, Χωρίς όμως να το προχωρήσει και να γνωριστούν. Οταν φεύγουν από κοντά της, πάει αλλού
Κάνει και επίδειξη που μπορεί να ανεβαίνει από τις λαβές, που έχει πολύ καμάρι που τα κατάφερε!!

και επειδή κάνει μόνη της κούνια σε αυτές τις μεγάλες.


Οταν της λέω μπράβο που τα καταφέρνει μου λέει "Ελα να σου πω στο αυτί" και όταν πάω.. "μαμά σ'αγαπάω αλλα αυτά είναι μεταξύ μας"

Κουβεντούλες

Μαμά: Άννα, μήν το καταπιείς
Άννα: Α, τώρα το κατάπισα (= το κατάπια)

"Oh, κακά κουμπωμένα" (;;)

"Βρε τον καραγκιόζη τον πλάκανο" (= που έχει πλάκα)

κρατώντας το πορτοφόλι μου: " Εχουμε λεφτά να πάρουμε buggy;"

Δοκιμάζοντας ένα καπέλο "Μαμά, είμαι πολύ ωραίη;"

" Ο μπαμπας, το ποδήλατό του, έχει πολλά λεφτά, γιαυτό πάει όλο δουλειές"

"Μπαμπά, θέλεις να τσιμπάμε κώλους;"

"Ωραία η λεμονάδα, αλλα με ξύνει" (= είναι ξινή)

Άννα: Μαμά θα φάμε μακαρόνια;
Μαμά: Ναι
Άννα: Πολύ ωραία ιδέα, σα γενέθλια!

"Είδες που τρώω ταχίνι και το χέρι μου μεγάλωσε;; αν δεν τρώω θα μικρυνώσει" (=θα μικρύνει)

ο μπαμπας μας έφερε μπουγάτσες, η Αννα έτρωγε μια καραμέλα
Μαμά: Φάε μπουγάτσα Αννούλα
Άννα (μονολογώντας) : Να την πετάξω την καλαμέλα; ναι, αλλα αφού τις καλαμέλες δεν τις πετάμε, είναι κλίμα (= κρίμα)

"Η μέλισσα είναι πέπικη (=ψεύτικη) , γιαυτό πέφτει κάτω;; επειδή οι νεραιδες κάνουν έτσι και σηκώνουν τα πόδια τους;; έτσι;; κοίτα;; είναι κάτω;; έτσι κάνουν όπως εγώ;; έτσι; σα να πακάλουνε" (=παρκάρουνε)


Προσπαθώντας να βάλει τις σαγιονάρες της: "θέλω να μου πάρετε ένα νούμερο μεγάλο γιατί κοίτα πόσο μικλά είναι αυτά και πόσο έξω είναι η φτέλνα μου"

"Μου δίνεις μια χλός; (=halls οι καραμέλες)

"Μπορείτε να μου πάρετε κοντεόν; (=ακορντεόν)

"Μετακοπέδιλα" (= βατραχοπέδιλα)

"Χύμνα" (= ξύπνα)

"Μίκα" (= μύξα)

"Αμπιακό" (= αντιηλιακό)

"Μπολοκιτί" (= υπολογιστή)

"Εχει βλαδάσει;" (= βραδυάσει)

Χωρίς κάγκελο

Βγαλαμε το κάγκελο στην κούνια! Ναι λοιπόν, κάναμε ακόμα ένα βήμα, αποδεικνύωντας ακόμα μια φορά πως η βρεφική ηλικία έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Από δω και μπρος το κρεβάτι εχει μόνο ένα κάγεκλο από την πλευρα του τοίχου (που είναι θέμα χρόνου πια και αυτό να φύγει) αφήνοντας στην Αννα περιθώριο να σηκώνεται και να ξαπλώνει όποτε εκείνη θέλει. Εγω γιατί συγκινούμαι καθε φορά που κάνουμε πρόοδο;; να χαίρομαι δεν έπρεπε;
Και ένα γλυκό φιλάκι για καληνύχτα χωρίς να πρέπει να κάνω βουτιές

21 μηνών

Η Άννα είναι 20 μηνών και μπορεί και τρέχει πολύ ανετα, ανεβαίνει τη σκάλα κρατώντας από τον τοίχο (όχι πια στα 4) αλλα χρειάζεται μια μικρή βοήθεια στο κατέβασμα
Μπορεί να κλωτσήσει μπάλα, να πετάξει ένα αντικείμενο με το χέρι της (δεν πάει πολύ μακρυά αλλά προσγειώνεται στο κεφάλι της), και να χοροπηδήξει ελάχιστα

Επίσης της αρέσει σαν ένδειξη αγάπης να μας τσιμπάει με ένταση. Ευτυχώς ακόμα δεν χτυπάει :)

Anna is now 20 months. She is now able to run, very smoothly. She also goes up stairs by herself, but she needs some help on the way down. She can kick a ball , too, yet hasn't gotten the hang of jumping or throwing overhand.

Σκαρφαλώνει

Εδω και μία εβδομάδα έχει σταματήσει να θέλει να κάθεται στο καρεκλάκι του φαγητού. Αντί αυτού προτιμά να κάθεται σε καρέκλα όπως εμείς και να τρώει. Μάλλον θα πρέπει να της πάρουμε καρεκλάκι δικό της και τραπέζι να κάθεται εκεί.

These days Anna has been getting tired of sitting in a highchair, now that she can climb on and off chairs by herself.
We will think about buying a kid-size table and chair set, so she can feel like a grown-up at mealtimes (they're also great for art projects and snacks with friends). The other day we catched her climbing out of her crib — a frightening moment for me as a parent. We won't (I don't know if it is the right thing to do) be too quick to ditch the crib, though.

19 μηνών

Η Αννα είναι 19 μηνών
Καταλαβαίνει τί από αυτά που κάνει δε μας αρέσει. Γελάει με κάτι που είναι προφανώς λάθος (βάζει το μπουφάν της ανάποδα όταν της το κρατάς να το βάλει, γελάει και μετά το βάζει σωστά). Και την ενοχλεί όταν κάτι δεν είναι σωστά βαλμένο, πχ όταν λείπει το μάτι από ένα αρκουδάκι ή κάποιος λεκές.

Λέει τις περισσότερες λέξεις και σωστά γραμματικά και τα γένη. Χρησιμοποιεί σωστά τα πρόσωπα, αλλα από γράμματα λέει πολυ λίγα, λέει και πολλά αλαμπουρνέζικα

She begins to understand when things don't conform to grownup ideas. She laughs at something that's obviously wrong. She'll also notice when something isn't quite right, like an eye missing from her stuffed bear or a new stain on the carpet.

I surely understanding less than half of what she says, she's getting a handle on most of the words we use around her.

Η πρώτη ολοκληρωμένη πρόταση

Σημερα, η Αννα είπε την πρώτη της πρόταση. Απευθυνόταν στον παπου και είπε
"- Παππου, πού πας?"
Τρεις λέξεις μαζί!!! Μεχρι στιγμής έλεγε το "που πάω" μόνο του. Και γελάγαμε γιατί ακουγόταν σαν υπαρξιακή αναζήτηση.
Εκτός αυτού έχει πολύ πλάκα όπως λέει τις λέξεις:
Ομπρέλα, μπιμπερό, ψεύτρα, ζιζάνιο

Ο ύπνος στους 14 μήνες

Μετά από 1 χρόνο, και παραπάνω, η Αννα κοιμάται από μόνη της. Χωρίς καρότσι, χωρίς στήθος, χωρίς κούκλες χωρίς τίποτα, κανένα βοήθημα πλην των νανουρισμάτων. Τα ξυπνήματά της έχουν ελαττωθεί κατά πολύ (ίσως και να μην ξυπνήσει καθόλου μέσα στη νύχτα) και ο μοναδικός λόγος που ξυπνάει (απ'οτι πιστεύω), είναι για να πιεί νερό.
Αντε λοιπόν, θα κοιμηθούμε και εμείς...

Περπατάει!!

Από χτες κάνει μεγάλες αποστάσεις (10 βήματα) περπατώντας χωρίς να πιάνεται από πουθενά Μεχρι χτες έκανε μόνο 4-5 βηματάκια και μετά πιανόταν από κάπου. τωρα πάει από το σαλόνι στην κουζίνα χωρίς να πιαστεί. Ανοιγει τα χεράκια και το στόμα και πάει πολύ γρήγορα. Σημερα έστριψε κιόλλας. την πήρε ανοιχτη τη στροφή και της φανηκε και πολύ περίεργο και γέλαγε μετά.

Σηκώνεται

η Άννα εχει τελειοποιήσει την ικανότητά της να σηκώνεται ακόμα και αν πιάνεται από λεία επιφάνεια (πχ το πίσω μέρος της πολυθρόνας, το καλοριφέρ, το ντουλάπι)
απο μπουσούλημα τίποτα. κανει 2-3 βηματα με τα ΄χερια και τίποτα.. τα πόδια προσπαθούν να σηκωθούν ή σερνονται ή γυρνανε..

και 2ο δοντάκι

Αρχισε να σκάει το δεύτερο δοντάκι. Και το καημένο ούτε που γκρινιάζει καθόλου

1o δόντι

η Αννα εβγαλε δόντι!!το κατω δεξια!!!!!!!!! τωρα με δαγκωνει!!!!

πα-πα-πα

χθες, 28 Νοεμβρίου, η Αννούλα μου άρχισε να κάνει πα-πα-πα, μπα-μπα-μπα,τα-τα-τα και μπφφφφφ με τα χειλάκια βγάζοντας πολλά σαλάκια

Σαράντισε

πήγαμε τη Δευτέρα στην εκκλησία.. η νεραϊδούλα κοιμόοοοτανε και την έκανε βόλτα ο παπάς μέσα στο ιερό. μετά πήγαμε βόλτα εδώ κοντά στη Φώκαια που είχε έκθεση βιβλίου και η μικρή συνέχεια κοιμόόοοοοτανε.. μετά πήγαμε και για ουζάκι, κέρναγε ο αντρούλης μου.. θα τρελλαθούμε στη βόλτα τώρα (όχι ότι και πριν δε βγαίναμε, και σε καφέ είχαμε πάει, και επίσκεψη, και στη θάλασσα απόγευμα, και στο σούπερ μαρκετ. Αλλά λέμε τώρα).
Αντε τώρα, καλές μας βόλτες και ψάξιμο για τη βάπτιση