Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2006

Δεν κοιμάμαι τώρα πιά τα μεσημέρια (ούτε τα βράδια)

καινουργιο πάλι και αυτό....επειδη δε με αφήνει να κοιμηθω το μεσημέρι (κ η καγμενη το προσπαθω καθε μεσημερι) , ερχομαι στον υπολογιστή και την έχω αγκαλιά.. αρχικά γκρινιάζει και μετά αποκοιμιέται. αν παω να τη βάλω στο κρεβάτι ξυπνάει και κλαίει πριν ανοιξει τα μάτια καν.. παρόλο που στην αγκαλιά μου δεν την ξυπνάει τίποτα! τη λυπάμαι που δεν μπορεί να κοιμηθεί μόνη της με τίποτα. Την έχω συνέχεια στην αγκαλιά μου με το sling. Δεν αγχώνομαι καθόλου. Ετσι και αλλιώς πόσο θα κρατήσει αυτό;; σε λίγο καιρό θα το νοσταλγώ

(αυτά όλα ισχύουν για όλες τις ωρες πλην της ωρας που είναι να πέσουμε για βράδυ που τότε τα ξεχναει όλα και κοιμάται στο στήθος και μετά τη βάζω στο κρεβάτι της χωρίς να καταλάβει τίποτα)

Δεν υπάρχουν σχόλια: