Παρόλο που τα είχα όλα τακτοποιημένα μια χαρά στο μυαλό μου, η αναχώρηση ήταν πιο δύσκολη από ότι νόμιζα... Είναι και οι ορμόνες της εγκυμοσύνης, δεν ήθελα να φύγω με τίποτα.. Δευτέρα βραδάκι πετάγαμε και μέχρι το μεσημέρι της Δευτέρας δεν είχα ετοιμάσει τίποτα... αν και σιγά τα πράγματα που είχα να πάρω, λέμε τώρα
και η Αννα λυπήθηκε πολύ που έπρεπε να αποχαιρετήσει τους φίλους της, και μάλλον δεν το έκανε :) απλώς έφυγε :)
Στα διαδικαστικά λοιπόν.
Μόλις με είδαν στο αεροδρόμιο δε μου είπαν τίποτα. Ούτε με ρώτησαν σε ποιά εβδομάδα είμαι ούτε αν ταξιδεύω ...απολύτως τίποτα.
Επειδή όμως εγω είχα το χαρτί του γιατρού καβάτζα, τους το είπα από μόνη μου και τους το έδωσα. Με βάλαν και υπόγραψα και εγώ και όλα μια χαρά. Το χαρτί έγραφε ότι είμαι στον 8ο μήνα. Εγω ήμουν 36+6 (κάτι σαν πυρετός). Με ρώτησαν (για επαλήθευση-χα χα) σε ποιά εβδομάδα και τους είπα στην 34η.
To χαρτί του γιατρού, δεν είναι απλώς μια βεβαίωση... (εντυπωσιάστηκα ομολογω)
Είναι μια φόρμα από την εταιρεία που συμπληρώνει και υπογράφει με πολλά πεδία !!
Χαιρετήσαμε τον μπαμπά, και φύγαμε ελπίζοντας να περάσουν γρήγορα οι 2 βδομαδες μέχρι να τον ξαναδούμε
...
μόλις μπήκαμε στο αεροπλάνο, άρχισαν οι ερωτήσεις για το αν είναι τουρμπινοφόρο ή ελικοφόρο, και γιατί μαζεύει τις ρόδες στην απογείωση, και γιατί αναβοσβήνει το φως στο φτερό, κτλ κτλ...
Τί να κάνω η δόλια μάνα;; δεν έχω τέτοιες γνώσεις.. απαντάω κατά το δοκούν χωρίς να είμαι σίγουρη για την ορθότητα των απαντήσεων χεχε
και εδω μια φωτο (δεν είναι από την απογείωση-προσγείωση που απαγορεύεται η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών- σας πρόλαβα. ΧΑ!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου