Ημέρα 14
Time
Ο χρόνος που περνάει τόσο γρήγορα χωρίς να μας λυπάται...Πήγα σήμερα στο σπίτι της γιαγιάς μου (προγιαγιάς των κοριτσιών) στην παλιά μας γειτονιά... και σκέφτομαι πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που και εμείς μέναμε στο Βύρωνα... πόσα πράγματα έχουν αλλαξει και πόσα έχουν μείνει ίδια και απαράλλαχτα...
στα απαράλλαχτα και το κομοδίνο της γιαγιάς. Πάνω από 30 χρόνια ίδια σύνθεση
Η φωτογραφία του παπού, σε μικρή η γιαγιά στα νιάτα της, το ρολόι που δεν έχει χάσει δευτερόλεπτο ποτέ, το χειροποίητο από τη γιαγιά σεμεδάκι, το αναμνηστικό - κολώνια- από τους Ολυμπιακούς αγώνες της Μόσχας το 1980!
Ακόμα και η κρέμα αυτή η γιγάντια αριστερά είναι η ίδια που της στέλνει κάθε χρόνο η αδερφή της από την Αμερική....
------------------------------------------
Οι παραπάνω φωτογραφίες τραβήχτηκαν για τη συμμετοχή του δικού μου blog στη φωτογραφική πρόκληση του Ιουνίου. Αυτό είναι ένα παιχνίδι που το πώς "παίζεται" μπορείτε να δείτε εδω
Εκτός από το παρρόν blog συμμετέχουν και τα παρακάτω:
stavroula
Τί θα φάμε σήμερα;
small creations and mpla-mpla by fo
BiScoto
beloved ideas!
ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ
Μessage in a bottle
Έκανε κι η μύγα blog
fragileRss
Ginger Handmade Stories
Τί θα φάμε σήμερα;
small creations and mpla-mpla by fo
BiScoto
beloved ideas!
ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ
Μessage in a bottle
Έκανε κι η μύγα blog
fragileRss
Ginger Handmade Stories
Οσοι θέλετε να συμμετέχετε πείτε να σας προστεθείτε στη λίστα!!!
3 σχόλια:
Tί τρυφερή ανάρτηση!
Πολύ γλυκιά ανάρτηση.. πράγματα αναλλοίωτα στον χρόνο.. φιλιά!
Τι ωραίες που είναι οι αναμνήσεις... Πολύ όμορφες, με γύρισες πίσω..
Δημοσίευση σχολίου