Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

Fortsa στο πετάλι

Το καλό του να μένεις μόνιμα σε ένα τουριστικό μέρος, είναι ότι κάνεις και εσύ διακοπές συνεχώς. Η καθημερινότητά σου μετατρέπεται σε ένα τεράστιο καλοκαίρι. Κάθε βόλτα επιφυλάσσει ευτυχισμένες στιγμές μακρυά από το άγχος και τη ρουτίνα της Αθήνας. Παρόλο που το φοβόμουν, νομίζω ότι θα περάσουμε πολύ ωραία εδώ!
Οι μετακινήσεις μας γίνονται με το ποδήλατο. Υπάρχουν παραπλεύρως των δρόμων ποδηλατόδρομοι που διευκολύνουν τους ποδηλάτες και σου δίνουν κίνητρο να μετακινείσαι με το ποδήλατο χωρίς να φοβάσαι
Η αίσθηση του να κάνεις ποδήλατο είναι μοναδική, με κάνει να θυμάμαι την παιδική μου ηλικία που οι διακοπές ήταν συνδεδεμένες με ποδηλαταδες. Το ποδήλατο ήταν συνδεδεμένο με τα πρώτα βήματα ανεξαρτησίας μια και μπορούσες να κάνεις μακρινές βόλτες χωρίς να το πολυσυζητάς με γονείς και λοιπά. Εκτός τούτου, είναι ευκαιρία για γυμναστική που δε σου δίνεται συχνά (εμένα δε μου δίνεται ποτέ). Το μόνο που δεν έχουμε ραδιόφωνο για να ακουμε τραγούδια και να τραγουδάμε με την Αννα.. αλλα.. τραγουδάμε μόνες μας, χωρίς μουσική! a capella! και χωρίς καπέλα :)

Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο,
κρατάω στο χέρι το κλειδί
Πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει
το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί
Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά,
είχα τ' όνειρο μου το ποδήλατο μου, κι όλα έμοιαζαν σωστά
Έγινα δεκάξι κι όλα ήταν εντάξει είχα μια ζωή μπροστά
Το ποδήλατό μου ήταν πάντοτε δικό μου και με πήγαινε πολύ μακριά
Μέσα στη Σαχάρα σαν την πιο βαθιά λαχτάρα
μ' οδηγούσε πέρα απ' τη χαρά
Και τώρα στον αγώνα ξανά απ' την αρχή
Όρτσα στο πετάλι να 'ρθουνε κι οι άλλοι
παμε για ορθοπεταλιές
Τα ποδήλατά μας όπως τα όνειρά μας ξέρουν από ανηφοριές

Δεν υπάρχουν σχόλια: