Τιμωρία

η Άννα κάθε μέρα κατεβαίνει κάτω και παίζει με τους φίλους της... Εννίοτε πάει στο σπίτι του φίλου της του Νίκου για να παίξει μαζί του. Εγω φυσικά προτιμώ να παίζει κάτω με τα παιδάκια για πολλούς λόγους. Ενας είναι γιατί η μαμά του Νίκου είναι φίλη μου και δε θέλω να μας την πάρουν στο τρελλοκομείο μια και έχει άλλα 2 παιδάκια να φροντίσει εκτός από το Νίκο και τη δικιά μου. Εκτός αυτού, αυτά όλο ζητάνε,... μια θέλουν χυμό, μια καραμέλες, μια το ένα μια το άλλο, ενώ όταν είναι κάτω, δεν είναι το μυαλό τους στο φαγητό... Επίσης τωρα που φτιάχνουν οι μέρες, είναι πολύ ωραία να παίζουν έξω, να τα βλέπει ο ήλιος, να κυνηγιούνται, να συζητάνε να γελάνε κτλ ...από το να κάθονται σε ένα σπίτι μέσα...
Αυτή ήταν μια εισαγωγή για να σας βάλω στο κλίμα

Αφού λοιπόν σήμερα περιμέναμε πώς και πως να έρθουν τα παιδάκια από το σχολείο και κάθε τέταρτο με ρώταγε τί ώρα έχει πάει,  ήρθε η ώρα να κατέβουν κατω να παίξουν.
Αφού λοιπόν έπαιξε κάτω για 20 λεπτά το πολύ, έρχεται πάνω και με ρωτάει αν μπορεί να πάει σπίτι του φίλου της. Της λέω όχι, να πάει ξανά κατω να παίξει που είναι όλα τα παιδάκια
Παίρνει ύφος...και μου λέει "εγω ΘΑ ΠΑΩ"
και με αφήνει σύξυλη στην πόρτα.....


Μετά από κανα μισαωράκι, τη φωνάζω να'ρθει να φάμε. Την ειδοποιώ με όλλους τους τρόπους που είχα.... με "έγραφε" για κανα 10 λεπτο. Αναγκάστηκα να πάω να την πάρω ...ιδιοχείρως

Επίσης όταν πήγα εκεί τους βρήκα να παίζουν στον υπολογιστή, πράγμα που απαγορεύεται και το ξέρει πολύ καλά.

Ερχόμενοι εδώ, της ανακοίνωσα την τριπλή τιμωρία, μια για κάθε παράπτωμα.
Εκλαιγε ασταμάτητα και απαρηγόρητα (όχι ότι προσπάθησε κανείς να την παρηγορήσει αλλα... )

Μετά αφού προσπάθησε να μειώσει ή έστω να αλλάξει την ποινή, το δέχτηκε ....

Πρωτοδίκως, η ποινή για τις 3 άνομες πράξεις που διαπράχτηκαν ήταν
1) η άπαξ στέρηση γλυκού (δε θέλω να την επιβραβεύω / τιμωρώ με φαγητό γιατί δεν έχει καμία σχέση με το παράπτωμα αλλα... βρέθηκα σε στιγμή αδυναμίας)
2) η στέρηση παιχνιδιού κάτω για 2 μέρες. Ασκήθηκε έφεση και η ποινή περιορίστηκε στη στέρηση ποδηλατάδας άπαξ... και ίδομεν... σε μας δεν υπάρχει δεδικασμένο. Δικάζουμε τις υποθέσεις ξανά και ξανά....
Κατά την αγόρευση της ποινής η κατηγορούμενη έκανε πολύ παραστατικά "Όχι....."

Μετά από λίγο, ακούω το νερό στο μπάνιο
-Μαμάααα, Πλένω το κεφάλι μου από το κλάμμα μόνη μου!!
-.....
- Βάζω και σαπούνι και νερό. Ευτυχώς τα χέρια μου δε σκουριάσαν... (=παπαριάσαν)
-....
- Να'ρθω να δεις πώς είμαι;;

και πάω μέσα και τη βλέπω ανεβασμένη στο σκαμπώ να πλένεται με το Detol για τα χέρια ... μούρη, μαλλιά κτλ κτλ

Τί θα κάνω που δε με ακούει;;;
Μα εγω άν μου έλεγε κάτι η μαμά μου δεν έκανα του κεφαλιού μου... έβαζα το κεφάλι κάτω και πήγαινα σπίτι και έκλαιγα εκεί...
Τετοια επανάσταση πιά... θα την καταπνίξω. μήπως μεγαλώνω την Ι. Γκάντι;;