Πριν διαβάσετε το παρακάτω άρθρο θέλω να σας θυμίσω ότι γράφω μόνο με την ιδιότητα της μαμάς. Δεν είμαι ειδικός, ούτε γιατρός, ούτε αθλητίατρος ούτε έχω κάποια ιδιαίτερη γνώσε σε θέματα πέψης, παρά μόνο κάποια μαθήματα φυσιολογίας στο πανεπιστήμιιο και that's it. Ο,τι σας γράφω όμωε είναι τεκμηριωμένο, δεν τα βγάζω από το κεφάλι μου, αλλα τα διαβάζω σε επιστημονικά άρθρα. Φυσικά αυτό δεν αρκεί ώστε να επιλέξετε να ακούσετε εμένα και όχι το γιατρό σας που ξέρει τις ιδιαιτερότητες της οικογένειάς σας.
Ξέρουμε ότι οι γιατροί συστήνουν, αφού καταναλώσουμε κάποιο τρόφιμο, να περιμένουμε πριν μπούμε στη θάλασσα τουλάχιστον τρεις ώρες. Αυτό ήξερα και εγώ από μικρή και αυτό έλεγα στα παιδιά μου. Πρόσφατα όμως συζητώντας με μια φίλη μου που έχει μεγαλώσει στο εξωτερικό, σε επίσης παραθαλάσσιο μέρος, με ενημέρωσε ότι ποτέ κανείς δεν ισχυρίστηκε εκεί κάτι τέτοιο, και ότι αυτό το άκουσε πρώτη φορά στην Ελλάδα... από την πεθερά της ! Μου έκανε εντύπωση! Το συζήτησα στο facebookκαι με άλλες μαμάδες που έχουν ζήσει στο εξωτερικό και μου είπαν το ίδιο. Μόνο στην Ελλάδα είναι τόσο αυστηρό το πλαίσιο για το πότε μπορεί κάποιος να κολυμπήσει αν έχει καταναλώσει τροφή. Τα πράγματα σοβαρεύουν αν έχεις καταναλώσει αλκοόλ που εκεί πρέπει να περιμένεις αρκετή ώρα όχι μόνο για να μπεις στη θάλασσα αλλά ακόμα και για να εκτεθείς στον ήλιο.
Έκανα μια μικρή έρευνα σε διάφορα έγκυρα site και σας παραθέτω κάποιες πληροφορίες που μάζεψα. Σύμφωνα με το κέντρο πρόληψης ασθενειών, ( CDC) από τα 2,582 άτομα πνίγηκαν το 2005 στην Αμερική, κανένας δεν είχε καταναλώσει φαγητό μια ώρα πριν κολυμπήσει. Είναι αλήθεια ότι το στομάχι μας και γενικότερα το πεπτικό μας σύστημα, μετά την κατανάλωση ενός μεγάλου γεύματος, αιματώνεται ώστε πραγματοποιηθεί η πέψη. Όμως, το σώμα μας έχει αρκετό αίμα και για τα υπόλοιπα σημεία του και το στέλνει μια χαρά! Αθλητές της κολύμβησης μπορούν να μας διαβεβαιώσουν ότι πριν κάποιον μεγάλο αγώνα καταναλώνουν κάποιο πολύ θρεπτικό τρόφιμο ώστε να έχουν ενέργεια να ανταπεξέλθουν. Κατά τη διάρκεια της άσκησης το σώμα μας παράγει αδρεναλίνη η οποία βοηθάει το οξυγόνο να φτάσει στα μέρη του σώματος που χρειάζονται οξυγόνωση περισσότερο. Ακόμα και αν πάθει κάποιο άτομο που κολυμπάει κράμπα, δεν είναι πολύ πιθανόν αυτή η κράμπα να οδηγήσει σε πνιγμό.
Όλα τα παραπάνω ισχύουν για ένα μικρό σνακ, όταν καταναλώσουμε ένα πολύ βαρύ γεύμα και ειδικά όταν συνοδεύεται από αλκοόλ και ακολουθήσει έντονη άσκηση, είναι πιθανόν να κάνουμε εμετό. Αυτό δε θα γίνει όμως αν τα μικρά μας φάνε ένα μικρό γεύμα και μετά πλατσουρίζουν στην πισίνα! Πόσο μάλλον στην παιδική πλαστική πισίνα τους (γιατί και αυτό είχα ακούσει).
Οπότε καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα που καταλήγουμε πολύ συχνά, μέτρον άριστον (εκτός και αν θέλουμε λίγο να ακουμπήσουμε την πλάτη μας στην ξαπλώστρα και να ξεκουραστούμε χωρίς να έχουμε την έννοια του μικρού στη θάλασσα, σε αυτήν την περίπτωση το ότι το φρούτο που έφαγε πριν μπορεί να το κάνει να πνιγεί ακούγεται σαν.... πολύ καλό επιχείρημα).
Πηγές:
http://www.livestrong.com/article/439457-should-you-swim-after-eating/
http://science.howstuffworks.com/science-vs-myth/everyday-myths/question510.htm
http://www.bbc.com/future/story/20130401-can-you-swim-just-after-eating
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου