Πώς ξυπνάτε τα παιδιά σας το πρωί;

Μετά από 2 μήνες σχολικής ζωής, και αφού έχουμε υποτυπωδώς μπει σε έναν ρυθμό, σκέφτηκα να γράψω αυτό το άρθρο, με αφορμή αυτό το email που έλαβα στις αρχές Σεπτεμβρίου. 

Τώρα που γυρίσαμε στο σχολείο, και πρέπει να ντύσω – ετοιμάσω 2 παιδιά και τον εαυτό μου για να πάω στη δουλειά,…. Πάντα αργώ! Τι που ξυπνάω νωρίτερα, τι που τα ετοιμάζω όλα από τη νύχτα,. Μάταια. Προσπαθώ να παίζουμε ποιος  θα ντυθεί πιο γρήγορα, ποιος θα είναι ο λαγός και ποιος η χελώνα, τι που τα βάζω να διαλέγουν ανάμεσα σε 2 μπλούζες, ...... Θα κάνει ότι μπορεί να με καθυστερήσει, θα θυμηθεί ότι δεν ήθελε να του βάλω την κάλτσα και θα γδυθεί ολόκληρος για να ξαναντυθεί μόνος του (παρόλο που μόνος του ντύθηκε, εγω μόνο μια κάλτσα έβαλα).. θα κυλιέται στα πατώματα, θα λέει δε θέλω να πάω σχολείο, δε θέλω να φάω πρωινό (το πρωινό που συμφωνήσαμε χτες)… Καταλαβαίνω ότι είναι μόνο 20 μηνών αλλά πρέπει να δουλέψω —Χριστίνα»

Σας θυμίζει τίποτα;  

Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και αν έχεις κάνει τόσο καλή δουλειά όσο η Χριστίνα, να δίνεις επιλογές, να το κάνεις σαν παιχνίδι, να έχεις ετοιμαστεί από την προηγούμενη ημέρα, Πολύ απλά, τα θέλω και οι σκέψεις γονιών και παιδιών δεν συμβαδίζουν….

Τι χρειάζεται ένα τετράχρονο το πρωί; Χμμμ ο καθένας είναι διαφορετικός φυσικά αλλά σε αδρές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι χρειάζεται λίγο χρόνο να μεταβεί από την κατάσταση του ύπνου στην κατάσταση του ξύπνιου. Πολλά παιδιά αντιδρούν όταν νιώθουν ότι τα «σπρώχνεις», δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν είναι η ώρα να παίξουν με το αυτοκινητάκι τους, δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί τώρα «πρέπει» να πάνε στην τουαλέτα ενώ τις άλλες ώρες της ημέρας πάνε όποτε θέλουν, και δυστυχώς κανένα δεν καταλαβαίνει ότι «η μαμά βιάζεται»

Οπότε… πού καταλήγουμε;

Κατά τη γνώμη μου (δεν είμαι ειδικός τα έχουμε πει αυτά) το μυστικό είναι ο χρόνος. Δυστυχώς (πολύ δυστυχώς) πρέπει να ξυπνάμε νωρίτερα γιατί τα μικράκια θέλουν πιο πολύ χρόνο από μας, να ξεκινήσουν την ημέρα τους. Πρέπει να το πηγαίνουμε α ρ γ ά!!!! Φυσικά καταλαβαίνω ότι αυτό δεν είναι πιθανόν για όλες τις οικογένειες, αλλά δε χάνουμε τίποτα να το δοκιμάσουμε.

Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε εμείς οι γονείς τι είναι σημαντικό και τι όχι για την οικογένειά μας. Γιαπαράδειγμα:

1. Τα παιδιά πρέπει να κοιμούνται νωρίς.  Η θεωρία λέει αν τα παιδιά δεν ξυπνάνε εύκολα το πρωί, δενκοιμήθηκαν αρκετά. Κάθε μια ώρα ύπνου που χάνουν, τους «κόβει» ένα χρόνο στη λειτουργία του εγκεφάλου. Που σημαίνει ότι ένα τρίχρονο συμπεριφέρεται ως ένα δίχρονο.

2. Και οι ενήλικες πρέπει να κοιμούνται νωρίς. Η θεωρία λέει ότι αν χρησιμοποιείς ξυπνητήρι, δεν κοιμήθηκες αρκετά. Η πρωινή προετοιμασία χρειάζεται μεγάλη υπομονή, εφευρετικότητα και ενέργεια για τους ενήλικες. Τα παιδιά εξαρτώνται από μας για να πάνε στο σχολείο με καλή διάθεση. Δεν  υπάρχει περίπτωση να τη βγάλουμε καθαρή αν είμαστε εξαντλημένοι.

3. Να ετοιμαζόμαστε την προηγούμενη ημέρα. Ετοιμασία από την προηγούμενη μέρα σημαίνει: τσάντες, σάκες, κολατσιό, ρούχα, παπούτσια, κάλτσες, πλάνο για το πρωινό,  όλα έτοιμα ακόμα και το πλάνο για το πρωινό.

4. Λίγο χρόνο για μια αγκαλιά.  Ξέρω σας ακούγεται αδιανόητο. Αλλά αν όλα τρέχουν ρολόι, υπάρχει λίγος χρόνος για μια μικρή αγκαλιά, 2 λεπτάκια για κάθε παιδί, όχι κάτι υπερβολικό,  αυτός ο χρόνος είναι θαυματουργός, μπορεί να βοηθήσει πολύ στο να διατηρηθεί αυτός ο γερός σύνδεσμος που εμείς οι γονείς πασχίζουμε από τότε που είναι νεογέννητα. .  Με αυτήν την αγκαλιά όλων η μέρα ξεκινάει πολύ καλύτερα και η γκρίνια «αναβάλλεται».

5. Μπούσουλας.  Τα παιδιά δυσκολεύονται να κάνουν διαδοχικές εργασίες. Θα βοηθούσε πολύ να είχαμε σε ένα εμφανές σημείο μια αλληλουχία εργασιών που πρέπει να γίνουν το πρωί. Πχ δόντια, πλύσιμο, κοτσίδα, ντύσιμο, πρωινό κτλ

6. Κάντε το σαν παιχνίδι.  Είμαι σίγουρη τι σκέφτεστε τώρα.. .σιγά μη βρούμε χρόνο για όλα αυτά. Αυτό όμως δεν είναι κάτι που πρέπει να γίνει εκείνη τη στιγμή. Μπορείτε κάποια στιγμή μέσα στο Σαββατοκύριακο να παίξετε ότι είστε η μαμά μου βιάζεται και τα παιδιά να είναι τα παιδιά που αργούν. Παίξτε ότι κλαίνε ότι δε θέλουν να πλύνουν τα δόντια και ότι η μαμά βιάζεται και φωνάζει (αστεία έτσι, μην το παρακάνουμε). Μετά αλλάξτε ρόλους και κάντε ότι τα παιδιά βιάζονται και εσείς κυλιέστε στη σκάλα και λέτε ότι θέλετε να βρείτε τη μπάρμπι σας και ότι είναι πιο σημαντική η Μπάρμπι από τη δουλειά της μαμάς!  J Μπορείτε να οδηγήσετε το σενάριο ότι τελικά τα παιδιά πάνε σχολείο με τις πυτζάμες και οι γονείς στη δουλειά τους με τις πυτζάμες. Η πλάκα και η ατμόσφαιρα που θα δημιουργηθεί πιθανόν να έχει αποτέλεσμα τη Δευτέρα.

Εσείς πώς τα καταφέρνετε τα πρωινά;