Πιπίλ-ing or not πιπίλ-ing

Η πρώτη προσπαθεια στεφθηκε με απόλυτη ΑΠΟ-τυχία. Η πιπίλα της chicco από καουτσούκ, δεν της άρεσε καθόλου.
Προχωρήσαμε στη δεύτερη επιλογή που ήταν κατά γενική ομολογία θηλαζουσων μαμάδων η ορθοδοντική σιλικονάτη της NUK.
Στην αρχή και αυτή έφαγε πόρτα, αλλα με διάφορα τεχνάσματα το κορόιδεψα το μωράκι μου και την πήρε. Τωρα πιστεύω ότι της αρέσει, αλλα δε λέω και μεγάλα λόγια

Προς το παρρόν την έχουμε μόνο στο σπίτι στο κρεβάτι της, ωστε να επιτυγχάνεται η ελεγχόμενη χρήση χεχε.
Με είχε προβληματίσει πολύ το αν είναι σωστό. Είχα ακούσει πολλά περί σύγχισης θηλών, σαμποτάζ στο θηλασμό κτλ κτλ. Δεν  πιστεψα ότι μπορεί ένα μωρό να πάθει σύγχιση θηλών από την πιπίλα. Ακόμα και στο στήθος, είναι διαφορετικό το ρούφηγμα που κάνει για να πιεί γάλα, από αυτό που κάνει μόνο για να πιπιλίσει.
Οταν θέλει να πιεί γάλα, οι κινήσεις είναι πολύ συγκεκριμένες. Ανοίγει πολύ το στόμα και πιπιλάει όλη τη θηλαία άλω και όχι μόνο τη θηλή. Οι θηλαστικές κινήσεις είναι αποτελεσματικές, ρυθμικές και δυνατές. Οταν θέλει απλώς να πιπιλίσει στο στήθος, πιάνει μόνο τη θηλή απαλά, και δίνει την αίσθηση ότι "χαζεύει" άλλοτε πιπιλάει, άλλοτε κοιμάται,
Οποτε αφού το έχει από μόνη της ξεχωρισμένο ποιά κίνηση κάνει τί... επωφελούμαι.
Στην Άννα δεν είχα δώσει πιπίλα, δεν ήθελε και δεν επέμεινα. Στην αρχή χάρηκα κιόλλας λίγο γιατί δεν σας κρύβω ότι δε  μου αρέσει καθόλου η εικόνα μωρών με πιπίλες. Αλλα στη συνέχεια δυσκολεύτηκα πολύ. Δεν μπορούσε να το κοιμήσει κανείς το μωρό παρά μόνο εγω, όταν είμασταν έξω έπρεπε να την θηλάσω και να την αφήσω να πιπιλήσει κιόλλας για να κοιμηθεί... και από τότε που ήταν ενός έτους, αν θυμάμαι καλά, είπα ότι στο επόμενο παιδί θα επιμείνω πολύ στην πιπίλα.
Τωρα νιώθω λίγο περίεργα που τη βλέπω "φιμωμένη¨αλλα.... είπαμε.. μεγάλη ευκολία.
Μα τί πιο εύκολα που είναι όλα στο δεύτερο παιδί!