η Ερατώ είναι 1

 

Ο Ιούνιος είναι πολύ χαρούμενος μήνας για την οικογένειά μας...
Γενεθλιάζουν οι 3/4

Σήμερα λοιπόν, σειρά για γενέθλια έχει η Ερατώ μου και ο Γιώργος μου.

ο "καινούργιος χρόνος" βρίσκει την Ερατώ πολύ γελαστή,  να κάνει διάφορες αστείες γκριμάτσες, είναι λίγο φοβιτσιάρα και όταν κάνει κάτι που πιστεύει ότι είναι επίφοβο κλείνει τα μάτια και ανοίγει το στόμα, είναι ριψοκίνδυνη, θελει να σκαρφαλώνει, όταν τρώμε θέλει να κάθεται στην πλάτη μου και να πιάνει την πλάτη της καρέκλας (πάει πιά η εποχή που καθόταν στο καρεκλάκι της με ένα κομμάτι ψωμί) και της αρέσει να μπουσουλάει ταχύτατα και μανιωδώς.

Δεν της αρέσει καθόλου να ακουμπάνε τα πόδια της στο γκαζόν, θέλει να ανεβαίνει στην τσουλήθρα ανάποδα, θέλει να πηγαίνει κάτω από την Αννα όταν κάνει κούνια (τρέμει η ψυχή μου) και θέλει να'ναι μονίμως έξω.

Το περπάτημα έχει αρχίσει δειλά- δειλά να την ενδιαφέρει.. και θέλει να της κρατάμε το ένα χεράκι και να περπατάει.. ανυπομονώ για το πότε θα αφήσει το χέρι και θα κάνει το πρώτο βήμα για την ανεξαρτησία αλλα δε θέλω να την πιέζω... οποτε έρθει η ώρα της.. εκείνη ξέρει..
Από σήμερα θα εισάγουμε και ψάρι στη διατροφή της, και πλέον τα τρώει όλα. Δεν της αρέσουν καθόλου τα αλεσμένα, τρώει  κομματάκια και το τελευταίο κουσούρι είναι να θέλει να κρατάει εκείνη το ποτηράκι της, τη μπανάνα και γενικά ό,τι τρώει...

Είμαι πολύ συγκινημένη τη σημερινή μέρα... σαν και τώρα είχαν αρχίσει να με πιάνουν οι πόνοι.
Πριν ενα χρόνο εζησα μια από τις σημαντικότερες; εμπειρίες της ζωής μου

Ερατώ μου σου εύχομαι να'σαι πάντα γερή, τυχερή και χαρούμενη. Σε αγαπάω μικρό μου!
Μου εμαθες πολλά αυτό το χρόνο που είμαστε μαζί. Περισσότερα από όσα ήξερα!
Είσαι η αγαπημένη μου και η μοναδική δευτερή μου κόρη