Ο σκύλος μας είναι μεγαλόσωμος από τη ράτσα του, αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος που θα πρέπει να αποκτήσουμε έναν σαφή κώδικα ανάμεσά μας ώστε να ξέρει τί ζητάμε απο κεινον και να μπορεί να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές δραστηριότητες της οικογένειας. Ετσι, μια βόλτα μαζί του μπορεί να είναι απολαυστική και μέρος της καθημερινότητάς μας όταν ακούει και συμπορεύεται.
Η εκπαίδευση του σκύλου έχει πολλά κοινά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών, και πολλά διαφορετικά φυσικά. Για παράδειγμα κοινό είναι ότι πρέπει να'σαι απόλυτος. Κάτι που απαγορεύεται απαγορεύεται πάντα, φυσικά επειδή στο παιδί μπορείς να'σαι πιο διαλλακτικός και να του εξηγήσεις ότι κανονικά απαγορεύεται να φάει παγωτό πριν το φαγητό αλλά επειδή η μέρα το ζητάει μπορεί να γίνει μια εξαίρεση... στο σκύλο δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.
Η μεγάλη τους διαφορά είναι ότι στο σκύλο η επιβράβευση γίνεται με φαγητό... στα παιδιά προσπαθούμε να μην το κάνουμε. Η επιβράβευση είναι ο καλός ο λόγος και το αποτέλεσμα από μόνο του, πχ αν μαζέψεις το δωμάτιό σου... θα είσαι πολύ χαρούμενη που θα έχεις ένα συμμαζεμένο δωμάτιο, όχι.. θα φας μπισκότα :):)
Αλλη μεγάλη διαφορά είναι ότι στον σκύλο λες "μη" πολλά μη! στα παιδιά είναι μια λέξη που μου ανάβουν τα λαμπάκια όταν την ακούω. Ασυναίσθητα, την επαναλαμβάνω αλλα το πολεμάω :):)
Ο σκύλος πρέπει να μάθει ότι ΔΕΝ είναι αρχηγός, και ότι αρχηγός της αγέλης είναι το αφεντικό. Το παιδί είναι ισότιμο μέλος της οικογένειας και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Η Άννα ενδιαφέρεται πολύ για την εκπαίδευσή του και θυμάται πολύ καλά της εντολές
- Ούγκω, κάτσε, μη, κάτσε!
με μαλώνει όταν του λέω δύο φορές το ίδιο πράγμα χωρίς να του πω -μη- ενδιάμεσα :)
Η εκπαίδευση του σκύλου έχει πολλά κοινά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών, και πολλά διαφορετικά φυσικά. Για παράδειγμα κοινό είναι ότι πρέπει να'σαι απόλυτος. Κάτι που απαγορεύεται απαγορεύεται πάντα, φυσικά επειδή στο παιδί μπορείς να'σαι πιο διαλλακτικός και να του εξηγήσεις ότι κανονικά απαγορεύεται να φάει παγωτό πριν το φαγητό αλλά επειδή η μέρα το ζητάει μπορεί να γίνει μια εξαίρεση... στο σκύλο δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.
Η μεγάλη τους διαφορά είναι ότι στο σκύλο η επιβράβευση γίνεται με φαγητό... στα παιδιά προσπαθούμε να μην το κάνουμε. Η επιβράβευση είναι ο καλός ο λόγος και το αποτέλεσμα από μόνο του, πχ αν μαζέψεις το δωμάτιό σου... θα είσαι πολύ χαρούμενη που θα έχεις ένα συμμαζεμένο δωμάτιο, όχι.. θα φας μπισκότα :):)
Αλλη μεγάλη διαφορά είναι ότι στον σκύλο λες "μη" πολλά μη! στα παιδιά είναι μια λέξη που μου ανάβουν τα λαμπάκια όταν την ακούω. Ασυναίσθητα, την επαναλαμβάνω αλλα το πολεμάω :):)
Ο σκύλος πρέπει να μάθει ότι ΔΕΝ είναι αρχηγός, και ότι αρχηγός της αγέλης είναι το αφεντικό. Το παιδί είναι ισότιμο μέλος της οικογένειας και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Η Άννα ενδιαφέρεται πολύ για την εκπαίδευσή του και θυμάται πολύ καλά της εντολές
- Ούγκω, κάτσε, μη, κάτσε!
με μαλώνει όταν του λέω δύο φορές το ίδιο πράγμα χωρίς να του πω -μη- ενδιάμεσα :)
 | |
| Ούγκο, κάτσε |
 |
| Ούγκω, δίπλα |
 |
| μα πόσο υπάκουος σκυλάκος |
1 σχόλιο:
Διάβασα πριν λίγο και το κείμενο από το κέντρο ιππασίας που έχεις δημοσιεύσει και αυτό που έχω να πω είναι συγχαρητήρια που έχεις βάλει στη ζωή των παιδιών σου τα διάφορα ζώα. Πραγματικά τα κατοικίδια συμβάλουν πολύ στην διαπαιδαγώγηση τους αλλά και στη δημιουργία του χαρακτήρα τους.
Δημοσίευση σχολίου