Τα ατυχηματα στο πρωινό mou

Με τις φίλες μου Ολίβια, Ασπα και Δέσποινα πήγαμε μια βολτίτσα από το mega και την εκπομπή πρωινό mou

Το θέμα της σημερινής εκπομπής ήταν τα ατυχήματα των παιδιών στο σπίτι.
Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Η προσέγγιση της ειδικού ήταν βέβαια απόλυτη κατά τη γνώμη μου αλλα επειδή πολλά θα έχουν δει τα μάτια της, ίσως διάλλεξε εσκεμένα μια τέτοια στάση.

Τα πιο σημαντικά:
Οι μπρίζες είναι όλες καλυμμένες
Ο σκουπιδοντενεκές καλά κλεισμένος με το ειδικό εξάρτημα
Οταν γεμίζουμε το πλυντήριο πιάτων να μην είναι  κοντά το παιδί
Το φαρμακείο του σπιτιού καλά κλεισμένο (τηλ Κέντρου Δηλητηριάσεων : 210 - 7793777) 
Τσιγάρα και αποτσίγαρα, σπίρτα αναπτήρες μακρυά από τα παιδιά
Τα απορρυπαντικά σε ασφαλές μέρος και όλα κλεισμένα με το ασφαλές καπάκι
Ποτέ το παιδί μόνο του σε αλλαξιέρα, κρεβάτι κτλ κτλ. Είμαστε πάντα δίπλα (την έχω πάθει)
Στα σπίτια που έχουν σκάλα, πρέπει να τοποθετηθεί πόρτα και στο επάνω μέρος της σκάλας και στο κάτω
Καλό είναι να περάσουμε όλο το σπίτι μια φορά μπουσουλώντας ώστε να δουμε από την οπτική του παιδιού τους ενδεχόμενους κινδύνους
Τα μπαλόνια και τα κερματα και άλλα αντικείμενα στο πάτωμα είναι πολύ επικίνδυνα για κατάπωση.
Φυσικά τα προφανή που είναι ψαλίδια, καρφίτσες, βελόνες κτλ να μαζεύονται προσεκτικά


Η γνώμη μου για την επικινδυνότητα του σπιτιού είναι ότι το παιδί πρέπει να έχει τη δυνατότητα να κινείται ελεύθερα στο σπίτι. Δεν μπορούμε να το έχουμε κλεισμένο ούτε σε κλουβί, ούτε σε πάρκο, ούτε στο δωμάτιό του. Είναι από τη φύση του περίεργο και πρέπει να του τονώσουμε την περιέργεια και το ενδιαφέρον και όχι να του τα χαντακώσουμε. Μέλλημα και υποχρέωση του γονιού είναι να έχει ένα σπίτι ασφαλές. Καλυμμένες πρίζες, πράγματα που σπάνε σε σημείο που δε φτάνει το παιδί και πολλά αντικείμενα ενδιαφέροντος σε χαμηλό σημείο. Το παιδί δε γίνεται να παίζει μόνο με τα παιχνίδια του, ας το αφήσουμε και παρα πέρα σε πράγματα μη-επικινδυνα. πχ δεν είναι κακό να θέλει να ακουμπήσει τη σκούπα, το καλάθι των απλύτων, τις παντόφλες της μαμάς. Βεβαια κάθε γονέας έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία και αυτό είναι απόλυτα σεβαστό. Το μόνο που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι ότι του κάνουμε καλό αν το αφ΄γνουμε να εξερευνεί, να σκαρφαλώνει, να αλωνίζει. Αρκεί να είμαστε δίπλα να του λέμε τί είναι αυτό και να ελέγχουμε τί κίνδυνο εμπεριέχει. Στα σκαρφαλώματα είμαστε δίπλα να το πιάσουμε αν πέσει, κ δεν είμαστε όλο μη και μη

Φευγω όμως τωρα να παω να ετοιμαστω. Αυριο φευγουμε για Κω, ο καλός μου μας περιμέμει

Θέατρο: Σαββόπουλος, για να γίνει ο κόσμος καινούργιος

Σήμερα Κυριακή, και έχοντας ξενυχτήσει στο πάρτυ της Αθηνάς, αψηφίσαμε την κούραση και το κρύο και κατεβήκαμε στο κέντρο να δούμε το Σαββόπουλο να λέει παραμυθια.
Ξεκινήσαμε πολύ νωρίτερα και κάναμε και βόλτα με το λεωφορείο.

Η Αννούλα κουράστηκε αλλα μετράγαμε αυτοκίνητα και πέρασε πιο γρήγορα η ώρα. Το τελευταίο μας παιχνίδι είναι η αντίστροφη μέτρηση που δεν μπορεί να καταλάβει 100%, μπερδεύεται και γελάει. Φτάνοντας στο Συνταγμα είδαμε και το μνημείο του Αγνωστου στρατιώτη και της λύθηκε και η απορία για τη διαφορά αγάλματος και μνημείου.
Φτάσαμε πολύ γρήγορα στο Ακροπόλ που ήταν γεμάτο! Αφού καθίσαμε στις θεσεις μας ξεκίνησε η παράσταση. Ο Σαββόπουλος αφηγείται ένα παραμύθι που είναι βασισμένο στην Κοσμογονία του Ησιοδου. Παρόλο που η ιστορία αυτή είναι πολύ τρομακτική, το κείμενο ήταν πολύ απλά γραμμένο, εξηγόντας το μύθο της κοσμογονίας συνοπτικά, απλά κ πολύ λυρικά ωστε τα παιδια να καταλαβαίνουν κ να εντυπωσιάζονται.

«Στην αρχή ήταν νύχτα. Η νύχτα ήταν η αρχή. Κι ένας μεγάλος άνεμος σηκώθηκε και χώθηκε βαθιά μέσα στη νύχτα και τότε η νύχτα, λες κι ήτανε πουλάκι, γέννησε ένα αυγό. Ενα ασημένιο αυγό...»

Στη σκηνή εναλάσσονται εντυπωσιακά εφέ, χορευτικά, ξυλοπόδαροι, χορευτές, γιγάντιες κούκλες και μια πολύ ατμοσφαιρική παιδική χορωδία.


Η Άννα κάποιες φορές φοβόταν αλλα από ότι μου είπε της άρεσε. Με ρώταγε αν είναι αλήθεια αυτά, αν υπάρχουν τιτανες, πώς στέκονται οι ξυλοπόδαροι και δεν πέφτουν και αν ο Κρόνος είναι και άνθρωπος εκτός από Πλανήτης,....
Το παραμύθι διήρκησε μια ώρα και στη συνέχεια ο Σαββόπουλος είπε τα τραγούδια του, όπου όλοι οι χορευτές και τα παιδιά της χορωδίας χορεύουν στη σκηνή, δίνοντας μια αίσθηση πάρτυ.

Προς το τέλος προσκαλούνται και τα παιδιά που είναι θεατές και χορεύουν όλοι μαζί. Πέφτει χαρτοπόλεμος, μπαλλόνια, σαπουνόφουσκες.... μαγεία! ειδικά στα μάτια των παιδιών

Κατά την έξοδο από το θέατρο και πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, κάναμε μια στάση στο καμαρίνι του Νιόνιου όπου υπέγραψε στην Αννα το πρόγραμμα
"Στην Αννα με το γλυκό όνομα"

Εκτός ορίων

Υπάρχουν κάτι μέρες σαν τη σημερινή... τόσο μα τόσο δύσκολες...σαν να έχουν βαλθεί να σε τρελλάνουν τα πιτσιρίκια...
Η Αννα σήμερα, έχει κάνει ό,τι μπορεί για να με τσιτώσει, να με θυμώσει, να με τσαντίσει.
Εχει σκορπίσει όλους τους μαρκαδόρους εδω και εκεί, έχει ρίξει στο χαλί χρυσόσκονη, έχει κολλήσει τσίχλες στην ντουλάπα, παίρνει το physiomer και αντί να το βάλει στη μύτη της το πιέζει και χύνεται κάτω, έχει σπάσει στολίδια του σπιτιού, έχει βγάλει έξω συρτάρια και το περιεχόμενό τους, χτυπάει την Ερατώ κάνοντας ένα μεγάλο δυνατό παλαμάκι που καταλήγει στα δύο μάγουλα της Ερατώς... δηλαδή... έλεος... στην προσπάθειά μου να μην της φωνάξω .... με πιάνουν τα κλάμματα....
Αλλα ακόμα και σε μια τόσο δύσκολη μέρα, υπάρχουν και καλές στιγμές

Η Ερατώ, ό,τι και αν περάσει, όση παρενόχληση και αν υποστεί, αγαπάει πολύ την Αννα και την κοιτάει μέσα στα μάτια, της κάνει κούκου τσά και γελάει με την ψυχή της όταν βλέπει την Αννα να τρέχει

Βόλτα με φίλες

Της Ερατώς της αρέσει πολύ το έξω. Δωσ' της έξω και πάρ'της την ψυχή. Είναι πάντα ήσυχη και όταν γυρνάμε σπίτι γκρινιάζει
Ειδικά είμαστε πολύ χαρούμενοι όταν πηγαίνουμε για καφέ σε αυτήν την καφετέρια που μας δίνουν μπαλόνια και έχει και ειδικά καθισματάκια να κάθονται τα παιδάκια....
Γιατί να μην είναι όλες οι καφετέριες φιλικές προς τα βρέφη και να μη σε στραβοκοιτάνε καθε φορά που πηγαίνεις ως.... τον φασαριόζο της παρέας;;

Η φίλη μου η Αθηνα είναι από τις πιο καλες μου φίλες. Τη βλαπω πολύ συχνα και σε λίγο καιρό θα παιζουμε και μαζι. Τωρα είμαστε ακόμα αγαρμπες

 με τη μαμα της φίλης μου, Ολίβια

8 μηνών

4 Φεβρουαρίου κλείσαμε και τον 8ο μήνα και ξεκινήσαμε να διανύουμε τον 9ο. Πέρασε ακόμα ένας μήνας σαν το νερό. Σαν το νερό της βροχής που πέφτει από τον ουρανό και δεν προλαβαίνεις να το παρακολουθήσεις (εμπνευσμένη από το πολύ νερό βροχής που έχουμε φάει αυτές τις μέρες). Είναι 73,5 εκ ύψος και 9980 βάρος σύμφωνα με τον παιδίατρό μας την τελευταία φορά που τον επισκευτήκαμε. Ευτυχώς οι ιωσεις που κυκλοφορούν, την έχουν αφήσει ανέπαφη, πράγμα που δεν ισχύει για την Αννα, που έκανε 2 μέρες πυρετό υψηλό χωρίς άλλο σύμτωμα. Πέρασε πολύ γρήγορα ευτυχώς.

Η Ερατώ δεν μπουσουλάει ακόμα αλλα μετακινείται με τον πωπό και πάει 2 μέτρα απόσταση από κει που την αφήνεις. Απο καθιστή πέφτει μπρούμυτα, μετά ανάσκελα και μετά κλαίει.

Τρώει αρκετά καλά εκτός αν την ταϊζω εγω, που βλέποντάς με θυμάται το γάλα που προτιμάει και δεν πολυανοίγει το στομα. Της αρέσουν πιο πολύ τα φαγητά λιωμένα με το πιρούνι και όχι με το μπλέντερ, οποτε λιώνω μόνο το κρέας στο μπλέντερ. Προτιμάει το μεσημεριανό από το φρούτο, και ιδιαίτερη προτίμηση στον κρόκο αυγού.

Το βράδυ ξυπνάει άλλες φορές κάθε 3ωρο και άλλες φορές συνέχεια και κοιμάται μόνο θηλάζοντας. Το πρωί ξυπνάει με το που θα σηκωθώ από το κρεβάτι αλλα κοιμάται 10-11. Το μεσημέρι κοιμάται πάλι όσο εγω, δηλαδή μπορεί να κοιμηθεί και 2 ώρες αν η Αννα δε μας ενοχλήσει νωρίτερα.
Στο μπάνιο πιά βάζουμε την μπανιερούλα μέσα στη δική μας μπανιέρα γιατί γίνεται λίμνη γύρω της με τα νερά που πετάει απέξω.
Κουνάει το χεράκι της όταν της πεις κάνε γειά. Φυσικά όποτε θέλει εκείνη όχι πάντα

Η Αννα την προσέχει πάρα πολύ!! της στρώνει το παπλωματάκι της να κάθεται πάνω εκεί και όχι στο μάρμαρο γιατί ώς γνωστον στα μωρά αρέσει να φευγουν από το χαλί και να κάθονται στα πλακάκια.  Εκτός από αυτό της αρέσει (της Αννας) να μετακινεί την Ερατώ αγκαλιά, να την παίρνει από δω, να τη πηγαινει από κει, και όσοι είναι μαζί μας εκτός οικογενείας πολλές φορές αγχωνονται.